راهی حرم...

بنده ی گدا کجا که شامل لطف رضا بشود.. 

عبد بی حیا کجا که راهی کرب و بلا بشود.. 

خجلت زده ام کردی... 

از بس که کرم کردی.. ‌

از لطف گدایت را راهی حرم کردی... 

پ. ن: بعد از یه مدت خیلی طولانی ان شاءالله راهی حرم امام رئوف هستم و فقط خدا و آقای رئوفم میدونند که چه حس وصف ناشدنی دارم و چقدر این چند بیت وصف حال و هوای منه...